Owiani cisza

Witold Rumel - w latach szkolnych notoryczny organizator wagarow, ktore spedzal razem kumplami w klubie sportowym lub na spacerach nad Wisla, wielokrotnie byl relegowany z kilku warszawskich podstawowek, podczas dwukrotnych ucieczek z domu rodzinnego zaprzyjaznil sie z facetami z marginesu spolecznego. W koncu "lobuziak z placu Wilsona" za kare zostal wyslany do internatu w Szczecinie, gdzie rewelacyjnie zdal egzamin maturalny. Ukonczyl studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Rumel pracuje jako dziennikarz, reporter i producent telewizyjny. Filmy dokumentalne jego autorstwa nagradzane byly na miedzynarodowych festiwalach filmowych (m.in. Grand Prix, Fipressi, wyroznienie UN). Od przeszlo trzydziestu lat mieszka w Monachium. "Major Zorena bal sie przyszlosci, choc do tej pory wydawalo mu sie, ze ona zalezy jedynie od niego samego. - A tu gowno! - wykrzyknal zduszonym glosem. Poczul przyplyw goraca na twarzy, kiedy pomyslal, ze to nie on trzyma w garsci Konopke, lecz to Konopka zlapal go w siec. Koszmarny paradoks. - Podwladny trzyma szefa za jaja! - powiedzial do siebie przez zacisniete zeby. Wzbierala w nim wscieklosc, czul, ze jest bezsilny. Skora na jego lysej glowie zwilgotniala i blyszczala jak wypolerowane pisanki wielkanocne." "Byli tak mocno zmeczeni i spleceni, ze kiedy znalezli sie na koncu tego labiryntu rozkoszy, pozadania i pietrowej zmyslowosci, zapragneli, by moc pozostac w tym pokoju na zawsze i zeby wiatr za oknem nigdy sie nie uspokoil, zeby szyby nie przestaly brzeczec, i zeby plomienie swiec nigdy nie przestaly krecic piruetow".