Homepage Boga

Gospodin Gepin zyje szczesliwie z zona w Epoce Teczy. Jest rok Osiemdziesiatego Osmego Fioletu i wyniszczajace wojny o powietrze sa niemalze zapomniane. Na Ziemi mieszka tylko garstka prawdziwych ludzi. Hologramy i klony zaludniaja swiat, smierci nie ma. Kiedy Gepin w wieku 128 lat postanawia spisac swoje wspomnienia, w zludnej idylli zycia we dwoje pojawia sie rysa i swiat staje na glowie. Z dnia na dzien bohater zostaje przeniesiony do kwatery pracy tworczej w poludniowej Norwegii, gdzie ma pracowac nad memuarami, uzywajac do tego martwego jezyka, jakim stal sie niemiecki. Retrospekcja Gepina jest jednak sprzeczna z oficjalna historiografia. Nikt juz nie chce wiedziec, jak brutalne i okrutne byly wojny o powietrze, w ktorych Gepin bral udzial, jako czlonek ruchu oporu. Fantastyczno-komiczna powiesc Dariusza Muszera o milosci, prawdzie, klamstwie i manipulacji w epoce informacji pokazuje bezlitosnie odbicie naszych twarzy w krzywym zwierciadle. Z noty wydawcy niemieckiego, A1 Verlag Sa powiesci tak zwariowane, ze albo nie chce sie ich dalej czytac, albo doslownie sie je polyka. Nowa powiesc Dariusz Muszera nalezy do tej drugiej kategorii. (...) Podobnie jak Kurt Vonnegut uzywa Muszer swoich wizji przyszlosci do komentowania naszych czasow i obecnej epoki, co zbliza go rowniez do literackiej metody stosowanej przez Stanislawa Lema. Nie jest to jednak w zadnym wypadku klasyczna powiesc science fiction, tylko rozpaczliwy krzyk przeciwko dominacji rozumu i intelektu we wspolczesnym swiecie. Artur Becker, Rheinischer Merkur Mogloby sie zakrecic komus w glowie podczas lektury, w tak zawrotnym tempie mknie bowiem w czasie i przestrzeni Homepage Boga, nowa powiesc tego Polaka, Dariusza Muszera. Martina Scherf, Südeutsche Zeitung Piszac Homepage Boga, urodzony w Polsce Dariusz Muszer nawiazuje doskonale do wielkiego dorobku tworczego w dziedzinie science fiction swojego rodaka, Stanislawa Lema, i prowadzi go plynnie dalej. Jego powiesc z dalekiej przyszlosci jest jednoczesnie niepokojaca, tragikomiczna i madra, to udana satyra na sen o zyciu wiecznym i beznadzieje wirtualnych swiatow Internetu. Bruno Lässer, Vorarlberger Nachrichten