Jednak się nie przyda? Nic nie szkodzi! U nas możesz zwrócić towar do 30 dni
Bon prezentowy to zawsze dobry pomysł. Obdarowany może za bon prezentowy wybrać cokolwiek z naszej oferty.
30 dni na zwrot towaru
Ksiazka jest bardzo udana proba poglebionej i wielokierunkowej analizy zaleznosci, jakie zachodza miedzy pojeciem czy konstruktem empatii a tymi wewnetrznymi regulatorami aktywnosci czlowieka, ktore mozna bezposrednio powiazac ze strukturalnymi i funkcjonalnymi wlasciwosciami mozgu. W swoim podstawowym zamysle praca stanowi probe komplementarnego ujecia dwoch glownych nurtow badan nad zjawiskiem empatii. Pierwszy z nich ma charakter scisle psychologiczny i dotyczy zarowno analizy mechanizmow samego zjawiska empatii, jej typow, manifestacji, ksztaltowania sie w toku rozwoju i dojrzewania, jak i jej spolecznych oraz interpersonalnych konsekwencji. Drugi nurt badan nad empatia ma wymiar zdecydowanie bardziej biologiczny i jest zwiazany ze spektakularnym rozwojem neuronauk spowodowanym przede wszystkim szerokim zastosowaniem nieinwazyjnych metod badania funkcjonujacego mozgu oraz odkryciem neuronow lustrzanych. Przedstawione przez autorow rozwazania znacznie poszerzaja wiedze o skomplikowanych relacjach, jakie zachodza miedzy mozgiem, w tym zwlaszcza wewnetrznymi regulatorami zachowania, ktore mozna odniesc bezposrednio do jego strukturalnych i funkcjonalnych wlasciwosci, a rozwojem i stanem empatycznych dyspozycji. Rozwazania i wnioski zawarte w monografii maja tez wazny aspekt praktyczny. Beda przydatne zarowno w pracy klinicznej, na przyklad podczas rozwazan nad geneza tych zaburzen osobowosci, ktore manifestuja sie roznymi deficytami emocjonalnymi, jak i dla neuropsychologow analizujacych zaburzenia roznorodnych funkcji i procesow psychicznych. Korzystac tez z nich bedzie mozna w opiniowaniu sadowo-psychologicznym, w profilaktyce, prewencji czy oddzialywaniach rehabilitacyjnych. Istnieje takze mozliwosc i potrzeba wykorzystania wynikow badan w programach resocjalizacyjnych i terapeutycznych, w opiece postpenitencjarnej lub tez w codziennej praktyce instytucji zajmujacych sie wychowaniem, zaburzeniami socjalizacji i rozwoju spolecznego. Z recenzji prof. dr. hab. Jozefa K. Gierowskiego Ksiazka jest bardzo udana proba poglebionej i wielokierunkowej analizy zaleznosci, jakie zachodza miedzy pojeciem czy konstruktem empatii a tymi wewnetrznymi regulatorami aktywnosci czlowieka, ktore mozna bezposrednio powiazac ze strukturalnymi i funkcjonalnymi wlasciwosciami mozgu. W swoim podstawowym zamysle praca stanowi probe komplementarnego ujecia dwoch glownych nurtow badan nad zjawiskiem empatii. Pierwszy z nich ma charakter scisle psychologiczny i dotyczy zarowno analizy mechanizmow samego zjawiska empatii, jej typow, manifestacji, ksztaltowania sie w toku rozwoju i dojrzewania, jak i jej spolecznych oraz interpersonalnych konsekwencji. Drugi nurt badan nad empatia ma wymiar zdecydowanie bardziej biologiczny i jest zwiazany ze spektakularnym rozwojem neuronauk spowodowanym przede wszystkim szerokim zastosowaniem nieinwazyjnych metod badania funkcjonujacego mozgu oraz odkryciem neuronow lustrzanych. Przedstawione przez autorow rozwazania znacznie poszerzaja wiedze o skomplikowanych relacjach, jakie zachodza miedzy mozgiem, w tym zwlaszcza wewnetrznymi regulatorami zachowania, ktore mozna odniesc bezposrednio do jego strukturalnych i funkcjonalnych wlasciwosci, a rozwojem i stanem empatycznych dyspozycji. Rozwazania i wnioski zawarte w monografii maja tez wazny aspekt praktyczny. Beda przydatne zarowno w pracy klinicznej, na przyklad podczas rozwazan nad geneza tych zaburzen osobowosci, ktore manifestuja sie roznymi deficytami emocjonalnymi, jak i dla neuropsychologow analizujacych zaburzenia roznorodnych funkcji i procesow psychicznych. Korzystac tez z nich bedzie mozna w opiniowaniu sadowo-psychologicznym, w profilaktyce, prewencji czy oddzialywaniach rehabilitacyjnych. Istnieje takze mozliwosc i potrzeba wykorzystania wynikow badan w programach resocjalizacyjnych i terapeutycznych, w opiece postpenitencjarnej lub tez w codziennej praktyce instytucji zajmujacych sie wychowaniem, zaburzeniami socjalizacji i rozwoju spolecznego. Z recenzji prof. dr. hab. Jozefa K. Gierowskiego