118. Sokak

Mübadeleden önceymis, annem anlatirdi bre evlat, Elaiussa derlermisbizim oralarda, Szeytin yetistiren anlaminda. Fidan mi fidan, bugday basagiteni, tuzdan ve günesten papatya sarisina dönmüs, beline dökülen uzun muuzun saclari, heeey gözünü sevdigim günler ey, ahh Elaiussa Serezin tüm delikanlilarikosarmis pesinden. Sepet sepet incirler, bal sarisi, kehribar üzümler,renk renk cicekler sererlermis yollarina. Hem sadece Rum delikanlilari degil,komsu köylerde oturan Türk delikanlilarda... Gencler birbirleriyle kanli bicakli olmuslar, Elaussia yüzünden.Yüzlerce yildir baris icerisinde yasayan köylüler birbirlerine selam dahi vermezolmuslar. Anne babasi istemisler hemen evlendirelim bu kizi, yoksa kandökülecek ama Elaussia orali degil. Eee hikaye bu ya more, gel zaman gitzaman sevdaya düsmüs bu Elaussia, hem de bir gönülde ikisevdaya. Bir gönülde iki sevda olur mu, de me, olur Dedik ya, hikaye buKatolikler, Levantenler, Laskiyeliler, Marunler, Giritliler, Cingeneler, Samdangelenler, Beyruttan gelenler, gelenler, gelenler...Onlar bu sehrin gercek sahipleriydiler. Her biri dünyanin degisik yerlerindengelip, kurduklari bu ufacik sahil kasabasinda aramisti mutlulugu. Yalniz ciktiklariyolda hüzünbaz asklarin degil, saf kalp cirpintilarinin mutlulugunu bulmuslardibu sehirde belki de...Ve 118. Sokak, onlarin türküsüdür aslinda.